Buren van elkaar?

5 december 2012

Je gaat er bij staan, kijkt er naar, voelt verontwaardiging, schudt je hoofd ... en gaat weer verder met je eigen -ook- moeilijke leven
Hier moest ik (na afloop) aan denken nadat ik gisteren aankwam bij het gezin dat net hun huis vernietigd kreeg door militairen. In gedachten verplaatste ik me toen naar een ver-weg-positie, in België bijvoorbeeld, of in Nederland.
Er zijn heel wat mensen die de gedachte krijgen: waarom gaan ze dan ook hier wonen?
De oorzaak dus bij de slachtoffers-zelf leggend.

Je zal er maar zitten, op een steen, naast de resten van wat net nog je huis was. We zien een vrouw, verslagen, we zien een man, voor zich uit starend. We zien matrassen, een bed, een tv, allerlei huisraad, en enkele behulpzame buren die een en ander met een plastic zeil afdekken. Het gaat regenen over enkele minuten, ieder kwartier een plensbui. Onze chauffeur Ghassan zegt: ze (the army) weten heel goed welke dag ze kiezen om het de mensen moeilijk te maken.

Wat kunnen we doen? Eerst er net zo verslagen bij staan. Verontwaardiging voel ik opkomen. En dan is er wat te doen. Het Internationaal Rode Kruis heeft een tent gebracht; die gaan we opzetten. En al doende horen we wat er gebeurd is. De militairen zijn al weer weg, ze hebben hun taak snel uitgevoerd. Ze kwamen met een bulldozer, hebben met enkele burger-´vrijwilligers´ (die er voor betaald worden) de voornaamste huisraad buiten gezet en vervolgens de kamer en het toilet omver geschoven; gemakkelijk gedaan. En vervolgens moest de constructie die diende om het hooi voor de schapen te beschermen tegen de regen, het ook nog ontgelden. De commander-in-chief had gezegd: ik ben hier het gerecht; op het resultaat van de klacht die nog onder de rechter is, over een aangekondigde huisvernieling, hoef ik niet te wachten.
Kletsnat-wordend van de regen gaan we door met het opzetten van de tent. En dan is er koffie, of thee, gemaakt bij de buren, want gastvrijheid is hoog in het vaandel, onder alle omstandigheden.
Twee internationals van ISM, International Solidarity Movement, komen ook aan, om te helpen. En dan brengt het Rode Kruis nog een tweede tent.
Een paar uur later ... gaan wij naar ons huis in Yanun en blijft het berooide gezin achter, met hun schapen, ´in het veld van Efrata´.

In België en in Nederland worden ook -steeds vaker- gezinnen uit hun huis gezet, omdat ze huurachterstand hebben, bv. Hoewel dat wel heel iets anders is, uiteraard. En wat doen de buren dan? En wat doet de gemeente? Of wat doet de kerk?
Hoofdschudden en weer verder gaan ...?
´Wat kun je anders?´
O, jawel, het kan anders. Mensen zijn niet voor niks ´buren´ van elkaar.